நண்பர்களே!
இந்த தேர்தல் எதைப் பற்றியது என்பதை நான் எளிமையாகச் சொல்ல விரும்புகிறேன். இதில் என்னுடைய சொந்த அனுபவத்தைச் சேர்த்து இங்கு சொல்ல விரும்புகிறேன். அதன்பிறகு உங்களுக்கே புரியும். பாஜக, அதிமுகவை ஏன் எதிர்க்கிறேன், என் முழு வலிமையையும் அதற்கான ஏன் செலவிடுகிறேன் என்பது உங்களுக்குப் புரியும்.
நான் அமேதி மக்களவை உறுப்பினராக இருந்தபோது, ஓர் இளம் காங்கிரஸ் நிர்வாகி, பாஜகவில் சேர்ந்தார். அவர் பாஜகவில் சேர்ந்தவுடன் பாஜகவின் மூத்த உறுப்பினர்களுக்கு இணையாக அவரைச் சேர்த்துக் கொண்டார்கள். இந்த தலைவர்கள் அமித் ஷாவைச் சந்திக்கும் ஒரு புகைப்படத்தை நான் பார்த்தேன். அவர் ஜனநாயக முறையில் தேர்வு செய்யப்பட்ட ஒரு தலைவர்.
அந்தப் புகைப்படத்தில் அமித் ஷா சோபாவில் கால் மேல் கால் போட்டு அமர்ந்திருந்தார். அந்த தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தலைவர் அவர் முன் கூனிக்குறுதி கைகட்டி நின்று கொண்டிருந்தார். அமித் ஷாவின் காலைத் தொட்டுக் கும்பிட்டபடியே இருந்தார். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒரு தலைவர் இன்னொரு தலைவர் முன் கையெடுத்துக் கும்பிட்ட கூனிக்குறுகி நிற்பதையும், காலில் விழுவதையும் ஓர் அவமானகரமான நிகழ்வாகத்தான் நான் பார்த்தேன்.
இந்த ஒரே ஒரு உறவுதான் பாஜகவில் இருக்கும். வேறு எதையும் அங்கு பார்க்க முடியாது. நீங்கள் பாஜகவில் இருந்தாலோ, கூட்டணிக் கட்சியாக இருந்தாலோ நீங்கள் அவமரியாதையை மட்டும் தான் சந்திப்பீர்கள். நீங்கள் கையெடுத்துக் கும்பிட்டு, கூறைக் கும்பிடு போட்டுத்தான் அவர்களிடம் நிற்கவேண்டும். அமித் ஷா, மோடி ஆகியோரின் காலை தொட்டுக் கும்பிட வேண்டும் என்பதுதான் அவர்களின் நடைமுறை.
எங்களுக்கு வேறு வகை சித்தாந்தம், எண்ணம் உள்ளது.எந்த உறவில் ஏற்றத்தாழ்வு உள்ளதோ அது உறவே இல்லை என்று நினைக்கிறோம். எங்கள் பார்வையில் தமிழக மக்கள் அனைவரும் சகோதர, சகோதரிகள். அதைத்தான் நம்புகிறோம். நாங்கள் விரும்புவது ஒன்றை மட்டும்தான். அன்பு, சகோதரத்துவத்தைத்தான் நாங்கள் விரும்புகிறோம்.
இந்தியாவில் இரண்டு சித்தாந்தங்கள் உள்ளன. ஒரு சித்தாந்தம் எல்லோரும் எனக்கு கீழே என்கிறது. அதுதான் ஆர்எஸ்எஸ், மோடி, அமித் ஷாவின் சித்தாந்தம். இன்னொரு சித்தாந்தம் சகோதரத்துவம், பாசம், மரியாதை என்கிறது. அதைத்தான் நாங்கள் நம்புகிறோம். என்னுடைய பிரச்சினை என்னவென்றால், இவ்வளவு தொன்மையான பண்பாட்டு, பாரம்பரியம் கொண்ட மக்களின் பிரதிநிதியான தலைவர்கள், அமித் ஷா, மோடி ஆகியோரின் கால்களில் விழுந்து கிடக்கிறார்களே என்கிற கோபம் எனக்கு வருகிறது. வரலாற்றுப் பாரம்பரியமிக்க தமிழக மக்களின் தலைவர்கள் இவர்கள் இருவர் காலில் வீழ்ந்து கிடப்பதா என்கிற கோபம் வருகிறது. அதற்காகத்தான் இங்கு வந்துள்ளேன்.
பரஸ்பரம் மரியாதை அளிக்கும் உறவை விரும்புகின்றேன். தமிழகத்திலிருந்து ஆளுகின்ற தமிழகம் தான் வேண்டும். டெல்லியிலிருந்து ஆளுகின்ற அரசு அல்ல. ஒரு வித்தியாசம் உள்ளது. தமிழகம்தான் இந்தியா என்று சொல்லும்போது இந்தியாவும் தமிழகம்தான் என்று சொல்ல வேண்டும்.
இந்தியாவுக்கு கீழ் பணிந்த தமிழகம் இருக்க வேண்டும் என்றால் அது இந்தியாவே அல்ல. நான் விரும்புவது சக மனிதருக்கு அளிக்கப்படும் மரியாதை. அனைவரின் பாரம்பரியத்தையும் மதிக்கும் மரியாதை. ஒரு மொழிதான் உயர்ந்தது என்பதல்ல இந்தியா. ஒரு பாரம்பரியம் தான் உயர்ந்தது என்பது நான் விரும்பும் இந்தியா அல்ல.
தமிழ் எவ்வளவு முக்கியமோ அதேபோல் வங்க மொழியும் முக்கியம். அதேபோல் அனைத்து மொழிகளும் முக்கியம் என்று மதிக்கும் இந்தியா தான் முக்கியம். தமிழக முதலமைச்சரைப் பிரதமர் கட்டுப்படுத்துவதும், அவரை தன் காலில் விழ வைத்திருப்பதையும் நான் ஏற்றுக் கொள்ளமாட்டேன். இது நான் விரும்பும் இந்தியா அல்ல. உத்தரப்பிரதேச முதலமைச்சர், அமித் ஷா காலில் விழ கட்டாயப்படுத்தப்படுகிறார். அவர் நேர்மையற்றவராக இருந்ததால் தான் அமித் ஷா காலில் விழுந்தார். அதே விஷயம் தமிழகத்திலும் நடந்துள்ளது. ஒரே மாதிரியான சம்பவம் தான். கவலைக்குரிய விஷயம் என்னவென்றால், ஒரு மாநில முதலமைச்சரைக் காலில் விழ வைப்பது தான்.
தமிழக முதலமைச்சர் அவ்வாறு பணிந்து போவதற்குக் காரணம் அவர் நேர்மையற்றவராக மக்கள் வரிப் பணத்தை சுரண்டியேதே காரணம். எந்த மானமுள்ள தமிழனும் அதை விரும்பமாட்டான். 3 ஆயிரம் ஆண்டுகள் பாரம்பரியம் கொண்ட தமிழன் யார் காலிலும் விழமாட்டான். அதனால் தான், ஆர்எஸ்ஸ், பாஜக தமிழகத்துக்குள் நுழையக்கூடாது என்பதற்காகத்தான் இங்கு நிற்கிறேன். தமிழகத்தில் பெரிய மாற்றம் தேவைப்படுகிறது. மிகப் பெரிய சவாலை எதிர்கொள்ள வேண்டியுள்ளது.
பாஜகவை அகற்றும் வரை நானும் ஸ்டாலினும் எந்தவித சமரசமும் செய்து கொள்ளமாட்டோம். இந்த தேர்தலில் பாஜக- ஆர்எஸ்எஸ் வேர் அறுக்கப்படும். ஸ்டாலின் முதலமைச்சராவார்.
